Ale człowiek taki już jest - pocieszyła się. - Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

"Bo wszyscy, w taki czy innym sposób, jesteśmy szaleni"

„Dziękuję ci, że nadałeś sens memu życiu. Przyszłam na świat, by przeżyć to, co przeżyłam; spróbować popełnić samobójstwo, uszkodzić sobie serce, spotkać się z tobą, wspiąć się na ten zamek, i po to, byś wyrył w swej duszy moją twarz. To jedyny powód, dla którego przyszłam na świat - aby pozwolić ci znaleźć drogę, z której zboczyłeś. Nie pozwól, by moje życie stało się niepotrzebne.”

"Stare kobiety mówiły, ze mężczyzna o wielkich stopach musi być szczery"

"Cmentarz to żywioł mojej matki. Stworzyła z koleżankami kółko pogrzebowe. Dorabiają do emerytur organizowaniem pogrzebów. Wiecie,pomagają w doborze kwiatów, muzyki...płaczą na zamówienie, i to bardzo przekonująco. Nawet trumnę do osobowości zmarłego potrafią dobrać. Czasami robią pokazówki. A karawan też się znajdzie... - No co? każdy ma jakiegoś świra."

"Bo dzisiejsi faceci nadają się co najwyżej do zabawy w piaskownicy. A potem i tak trzeba po nich wymieniać piasek."

Niewątpliwie atutem powieści są barwni bohaterowie. Każda postać wykreowana przez Ewę Stec jest ciekawa i różna. Na dodatek choć pozornie to trójkąt Anka, Wiktor i Marek stanowią głównych bohaterów, to dynamiczna grupa KMS odgrywa kluczową rolę.  Pełne życia, troszczące się o dobro własnych dzieci, ale i o siebie kobiety jakimi bez wątpienia są Beata, Jadwiga, Krystyna i Danuta stanowią zupełne zaprzeczenie współczesnego wyobrażenia matek w podeszłym wieku. Są to bohaterki, które potrafią zaskoczyć i rozbawić, a choć ich zachowanie zdecydowanie odbiega od tego do którego zostaliśmy przyzwyczajeni, wcale nie wydają się sztuczne i przerysowane.  Słowem, stanowią ciekawą odmianę i wyróżniają "Klub Matek Swatek" pośród innych powieści z wątkiem romantycznym w tle.

Miłą odmianę stanowi również umiejscowienie akcji w Krakowie. Pojawiające się znane nazwy zdecydowanie ułatwiły mi wyobrażenie sobie sytuacji. Na dodatek sprawiły, że mimowolnie zapałałam do "Klubu Matek Swatek" swojego rodzaju sentymentem. Nie oznacza to oczywiście, że powieść pozbawiona jest wad. Nie, zdarzają się momenty niezrozumiałe i niepotrzebne, ale oryginalni bohaterowie zdecydowanie to rekompensują. Warto również wspomnieć o uroczej oprawie graficznej. Lubię prostotę i jasne, pastelowe kolory, dlatego okładka idealnie wpasowała się w mój gust.  

Podsumowując, uważam, że "Klub Matek Swatek" to ciepła, pełna humoru opowieść, która powinna zadowolić zarówno córki jak i matki.  Jest to powieść, którą czyta się lekko i przyjemnie, a po skończonej lekturze myśli się o niej z pewnym sentymentem. Z przyjemnością sięgnę po kolejną część, która na polskim rynku ukaże się już 5 września. 

8/10 

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości wyd. Otwarte

„Nauczyłam się jednak, że sami tworzymy własne szczęście i że sięgnięcie po coś, czego pragniemy, oznacza również utratę czegoś innego. A kiedy gra toczy się o wysoką stawkę, strata może być bardzo dotkliwa.” 

„Te obrazy pamiętam najlepiej. Są jak zdjęcia byłych chłopaków, które rozpaczliwie pragniesz wyrzucić, lecz nie możesz się na to zdobyć. Więc zamiast tego przechowujesz je w starym pudełku po butach w głębi szafy, dochodząc do wniosku, że nie zaszkodzi je mieć. Po prostu na wypadek gdybyś pewnego dnia zapragnęła otworzyć to pudełko i przypomnieć sobie stare dobre czasy.”

"Drake ani drgnął.Wzniósł pistolet, starannie wycelował i strzelił. Bam, bam, bam. Z każdym strzałem robił krok d przodu. Josh załkał ze strachu. Bam, bam, bam. Za każdym razem huk oszołamiał. Za każdym razem z lufy błyskał ogień, oświetlając zimne, puste oczy Drake'a"

„Tego dnia uświadomił sobie podstawową prawdę: inni nie mogą cię usidlić, usidlić może cię tylko własny strach. Sprzeciwisz się, to wygrasz.” 

"Nie bądź jak inni - Wyróżnij się z tłumu!" 

"Żeby Być Kimś, Musisz Najpierw Być Sobą"*